बे सिजन र बेमौसमको बाली परिएछ ।
सप्तरङ्गि फुल तिमी सदावहार हौ भन्थ्यो
तर आज रित्तिएको डाली परिएछ ।
मेरी रानीमेरीजीवन भन्थ्यो भरै के को हुनु
साइनो केलाई टुङगो लाग्दा साली परिएछ ।
दिदी चाहि यो सोझी रे रुपगुण शिलवती
एउटै बाउकी छोरी आफु झयाली परिएछ ।
भरे त दिदीले था पायो की क्याहो कुन्नी
भेना विरुद्ध विपक्षको र्याली परिएछ ।
रोजेको दौतरी चै भेना परेपछि हजुर
कस्तो खप्पर…॥ हजुरबुबाको पालि परिएछ ।
गोरी भन्थ्यो सबले काली परिएछ
बेसिजन र बेमौसमको बाली परिएछ ।
रजनी राई "राजु"
गोगने-९ भोजपुर
हालः वि।एड। तेस्रो वर्ष सुकुना क्याम्पस मोरङ
लौ त बर्बादै भयो नित रजनी जी
ReplyDeleteदिदी माथी त्यस्तो गर्नु भएन नीत...
जो होस प्रस्तुती चाही राम्रो छ है
really i liked this poem
ReplyDelete