एक्लै कति बाचु प्रिय, तिमी आफै भन।
साझ बस्दा बिहान हुन्छ, निद लग्यो खैकेले
दुख्दछ मुटु भकानो फुटी, त्यो तिम्रो मायाले
काहाँ बसी फेरु श्वास, मैले निसासिन्छु झन२
एक्लै कति बाचु प्रिय, तडपाई आफ्नै मन।
पल२ टाल्छु च्यातिने छाती, त्यो तिम्रो यादैमा
पिएर नसा मेटिन्न तिर्खा, त्यो तिम्रो प्यासैमा
परेली पुच्छ्दा तरेली पोल्छ,जल्दिदा भित्री तन
एक्लै कति ,बाचु प्रिय, रुवाई आफ्नै मन।
दिलिप योन्जन
Texas , [U.S.A.]
Dilipa jee mana laai samhalnu parchha, mana rahena bhane kehi hunna, mana bhanda haamilaai yataa utaa dorryaune ke hola ra aru? tyasaile mana laai samhaaldai garnu holaa, sure tyo manalaai samhaalna faal handai aai pugne chhan.
ReplyDelete