गजल

हराई गयौ कतै तिमी खोजी रहे चारै तिर
कैयौ माइल दुरी अनि काँडे तारको बारै तिर

भेटाउन सारै पर्यो थकित भइ सके म त
बालि पनि पाकि सक्यो बेशी खेतको टारै तिर

मेटाउन तिम्रो याद के के गरे कुन्नि यहा
खोपी सके तिम्रै नाउ शिल ढुंगा र गारै तिर

मनको प्यास मेटाउनलाई दिनरात लागि परे
संबेदनशिल मुटु राखी खुकुरीको धारै तिर

चन्द्र चाम्लिङ
मैतीदेबी
काठमाडौ